Vandaag staan we onuitgerust op. De vorige avond zijn we veel te lang bezig geweest met kaartjes schrijven naar het thuisfront. Beiden konden we de slaap niet vinden, met gevolg dat we hebben liggen kletsen tot 3 u in de morgen.
Om 8u30 staat de gids-chauffeur in de lobby van het hotel ons op te wachten. Een rit van 330 km staat op het programma. Enkel een bezoek aan hetzoveelste fort in de namiddag.
Het is snik snik heet.Nogal gauw besluiten we voorgenoemd bezoek in sneltempo af te legggen.
Een beschrijving van het verkeer is moeilijk weer te geven maar ik zal toch een poging doen.
Hier rijden is 100 keer moeilijker dan in het hartje van Parijs. Nauwe straatjes duizende toeterende scooters, met daar tussen tientallen koeien ( heilige koeien) en dan vergeten we nog de groentenboer met zijn steekkar en de tientallen risjka's.
Zelf verplaatsen wij ons met een nieuwe wagen van het merk TATA , alle wagens en truks zijn van dat merk. In de vooravond hoorden we een flinke bonk in onze wagen, we dachten aan een aanrijding, maar nee, het was een staart van een olifant. Ook deze lompers vullen het straatbeeld.
Nu logeren we te Bundi in een eenvoudig net hotel, met volgende faciliteiten :
o.a. : dokter ( kan opgebeld worden)
Internet ( 2 straten verder ) Ook dat is India...
1 opmerking:
Dag tante Carine,
Dit is mijn derde poging om een reactie achter te laten. Dit zal wel te wijten zijn aan mijn kennis (of het gebrek eraan) over bloggen.
Het is heel fijn om je reis te volgen via je blog. Het lijkt me een fantastische ervaring te zijn in India.
Geniet van deze ervaringen, want India zal je nooit zo kunnen beschrijven in woorden wat jullie daar nu aan indrukken opdoen. Jullie voelen, horen, ruiken, proeven India en dat kunnen de mooiste foto's en sterkste verhalen nooit omvatten.
We wensen jullie nog een goeie reis toe.
Wil je ook de groeten aan Lut doen ?
Familie Lippens
Een reactie posten